นิพพาน, (นิบพาน) น. ความดับสนิทแห่งกิเลสและกองทุกข์. นิพพาน, (นิบพาน) ก. ดับกิเลสและกองทุกข์, ตาย (ใช้แก่พระอรหันต์). (ป.; ส. นิรฺวาณ), โบราณใช้ว่า นิรพาณ ... คามี: ใช้ประกอบท้ายคำอื่น แปลว่า ผู้ไป, ผู้ถึง, เช่น นิ... โมกษ-, โมกษะ: (โมกสะ-) น. ความหลุดพ้น, นิพพา
นิพพาน, (นิบพาน) น. ความดับสนิทแห่งกิเลสและกองทุกข์. นิพพาน, (นิบพาน) ก. ดับกิเลสและกองทุกข์, ตาย (ใช้แก่พระอรหันต์). (ป.; ส. นิรฺวาณ), โบราณใช้ว่า นิรพาณ ...
คามี: ใช้ประกอบท้ายคำอื่น แปลว่า ผู้ไป, ผู้ถึง, เช่น นิ...
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น