ผมกลับมาแล้วครับ ผมหายหน้าไปนานเพราะนั่งคิดทำใจให้สงบ ในเรื่องที่ลูกสาวคนโตเสียชีวิตโดยคิดไม่ถึง ทั้งๆ ที่นอนรักษาตัวที่โรงพยาบาลจุฬา หมอพยายามรักษาให้เต็มที่ แต่ไม่สามารถสู้ฤทธิ์มันได้ เนื่องจากมันลามเข้าหัวใจโดยคาดไม่ถึง แล้วลูกก็จากไปโดยสงบ .......................... ระหว่างที่ทำบุญที่วัดใกล้บ้าน 3 คืน ผมได้พยายามบอกลูกก่อนพระสวดมนต์และหลังสวดมนต์ ให้พยายามนึกถึงที่ลูกเคยทำก่อนตาย เช่น อดีตเคยไปบวชชีที่วัดเป็นเวลา 3 วัน หรือการที่พ่อเคยพาไปทำบุญที่วัดต่างๆ ............................. สวดศพคืนแรกลูกได้ไปเที่ยวพบเพื่อนที่สนิทมาก ทำนองว่าไปร่ำลาในความฝันของเพื่อนๆ เมื่อเขารู้ว่าลูกเสียชีวิตก็มาในงานศพ แล้วเล่าให้ผมฟัง ผมก็เตือนลูกโดยไปเคาะที่ข้างโรงศพทั้ง 3 คืน บอกเตือนว่าทำใจให้สงบ อย่าคิดเรื่องเก่าๆ ให้พยายามนึกถึงบุญที่เคยทำในอดีตก่อนตายไว้ให้มากๆ ได้ผลครับ...หลังเผาศพเรียบร้อยแล้วได้ 1 วัน ขณะที่ผมนั่งสมาธิในห้อง เห็นลูกเดินมาบอกลา โดยร่างลูกเปลี่ยนไปเป็นร่างสวยสดงดงาม บอกว่าจะไปอยู่สวรรค์ชั้น 2 ตามกำลังบุญที่เคยได้บวชชี 3 วัน ............... เหตุที่ผมมาเล่าเรื่องนี้ด้วยเหต...